گمشده در زمان

گمشده در زمان...

خیلی وقت ها ما خودمون با دست های خودمون اون رنجی رو رقم می زنیم که سرمون میاد!وقتی رفتار،گفتار و کردار ما برخلاف اون چیزی باشه که عرف محیط می طلبه رنج به ما سرازیر میشه!رنجی که هیچ راه گریزی ازش نیست و باید باهاش بسوزی و بسازی.اما خوب حقیقت این که برای رهایی از این رنج خیلی کارها می تونیم بکنیم اما خودمون یه طوری گره های کورد می زنیم به بعضی چیزها که نمی تونیم این گره ها رو باز کنیم و برای همین مجبور میشیم به اجبار!*این یه تیکه از اشعار زنده یاد حسین پناهیمنگنه به : ذهن امروز من + نوشته شده در  شنبه نوزدهم فروردین ۱۴۰۲ ساعت صفر   توسط میلاد  |  گمشده در زمان...

گمشده در زمان...

چه جوری می تونید تا دیروز طرف رو فحش بدید و نفرینش کنید و بگید ازش نمی گذرید!امروز واسه رفتنش اشک بریزید و حسرت بخورید و ازش خاطرات قهرمانانه تعریف کنید و حتی تا اعضای خانوادتون اون رو بالا ببرید و از دست دادنش رو مثل فقدان از دست دادن پدر و مادر خودتون بدونید!؟ما چی هستیم!؟انسان خیلی موجود عجیب و ترسناکی به نظرممنگنه به : ذهن امروز من + نوشته شده در  شنبه بیست و ششم فروردین ۱۴۰۲ ساعت صفر   توسط میلاد  |  گمشده در زمان...